Forum o psiakach i konikach

K@kun · Dołączył: 31 Maj 2006 Posty: 130 Przeczytał: 0 tematów

Pies Grenlandzki to jedna z najbardziej pierwotnych ras na świecie w dzisiejszej dobie. Nadal posiada wszelkie predyspozycje, by żyć w ekstremalnych warunkach dalekiej północy, z małą ilością pożywienia i ciężkiej pracy. Jest bardzo silnym psem, który rzadko choruje lub miewa jakieś wady wrodzone. Także jego psychika (najbardziej prosta i pierwotna ze szpiców, co nie znaczy, że łatwa) nadal gwarantuje, że będzie z ochotą pracował. Jak wszystkie inne psy ras północnych, jest bardzo komunikatywnym psem, posiadającym duży zasób „słów”. To sprawia, że człowiekowi, który zada sobie choć minimalny trud zrozumienia psiego języka „mowy” i ciała, łatwo jest odczytać, co przekazuje swoim zachowaniem.

Najpierw może trochę historii...

Te psy istniały na terenie Arktyki od czasów starożytnych. Przodkowie tej rasy mogą być w wielkim prawdopodobieństwem powiązani z psami towarzyszącymi ludziom z Syberii sporo ponad 12 tys. lat temu. Kiedy Ci ludzie przekształcili się w dzisiejszych Eskimosów (czyli Inuit, jak należy ich prawidłowo nazywać), to w tym okresie właśnie w procesie kształtowania tej rasy miały swój udział (choć niewielki) wilki północne.

Reszta świata poznała Psy Grenlandzkie dopiero w roku 1936, kiedy P.E. Victor przywiózł je ze sobą z polarnej ekspedycji, podczas której korzystał z ich siły i wytrwałości. W kartach historii zapisały się także dzięki współudziałowi w ważnym odkryciu geograficznym w 1911 r. - zdobyciu bieguna południowego. Dla Roalda Amundsena „sprawą niezmiernej wagi dla powodzenia całej wyprawy było zdobycie naprawdę dobrych psów” (cyt. R. Amundsen) - dlatego właśnie zdecydował się na Grenlandy.

Wygląd

Nie będziemy dokładnie omawiać wyglądu Psów Grenlandzkich, gdyż ten jest opisany we wzorcu. Dla ciekawostki podam, że jest stosunkowo niedawno uznaną przez FCI rasą - wzorzec pierwszy i do niedawna obowiązujący był z roku 1967. Niedawno jednak nastąpiły zmiany i od 25 marca 2003 roku mamy zmieniony wzorzec Psa Grenlandzkiego. Załączone fotki lepiej niż każdy opis pokazują wygląd psów tej rasy.

Znacznie ciekawej jest skupić się na jego walorach osobowościowych

Kiedy napiszę, że jest psem pełnym energii, niezależnym, będącym najszczęśliwszym, kiedy ma pracę do wykonania - to niewiele będzie się to różniło od opisu Syberian Husky czy Alaskan Malamute. Co więc sprawia, że są tak wyjątkowe wśród zaprzęgowców ?

Jego wytrwałość i wytrzymałość są legendarne. Często można usłyszeć, że Grenlandy są tak szybkie i długodystansowe jak Husky i tak silne jak Malamuty. Wydawało by się, że to idealne zestawienie tworzy idealnego psa zaprzęgowego... I tak jest, ale... Grenlandy stanowią najlepszy typ psa zaprzęgowego w naprawdę trudnych warunkach, kiedy są prowadzone przez tak silnych, o twardej psychice i wytrwałych maszerów, jak są one same i kiedy te cechy są niezbędne do przetrwania. W znacznie łatwiejszych, wręcz komfortowych warunkach wyścigów sportowych w klimacie umiarkowanym, ich niezwykłe cechy nagle okazują się nie tak niezbędne, często niepotrzebne i przekształcają się w wady... Dlaczego ?

Grenlandy są najbardziej prostymi i nieskomplikowanymi psami. Zaakceptują niemal każde trudne warunki i zwykle lubią ludzi. Pomimo swej wielkiej niezależności są w stanie się przywiązać do jednego człowieka. Na razie wszystko brzmi dobrze, prawda ?

Będąc mocnymi i wymagającymi psami, potrzebują niewzruszonego, stanowczego i zdeterminowanego właściciela. Ich wrodzona energia nie jest łatwa do opanowania, jeśli oferuje im się rozpieszczoną egzystencję i oczekuje, że będą grzecznie spać na dywanach. Na szczęście te psy są dość rzadkie i mało kto popełnia aż tak wielki błąd. Ale nawet dla maszera, kochającego trenowanie ze swoimi zaprzęgowcami i udział w zawodach, te psy mogą się okazać zbyt dużym wyzwaniem. Będąc niezwykle hierarchicznymi zwierzętami, o silnych pierwotnych instynktach, już w liczbie dwóch tworzą stado, które wymaga od właściciela wiele hartu ducha i silnej psychiki, aby ustanowić siebie na pozycji przewodnika. Nawet pojedynczy pies sprawia człowiekowi trudności w zdobyciu jego uznania jako alfy.

Do tego wszystkiego dochodzą jeszcze bardzo silne drapieżcze instynkty. Pies tej pierwotnej rasy, jeszcze silniej niż inne zaprzęgowce, będzie dążył do upolowania wszelkiej zwierzyny na terenie, gdzie zostanie spuszczony ze smyczy. Ponadto posiada bardzo silną wolę i bywa agresywny wobec innych psów, szczególnie tej samej płci (czasem staranne i pracochłonne wychowanie może zminimalizować te zachowania).

Wszystko to daje obraz rasy, której niezwykłe zalety cenione w dzikich, nieprzebytych ostępach, w warunkach cywilizowanych potrafią przemienić się w wady, które sprawiają, że trzymanie Grenlandów staje się wielką odpowiedzialnością i gwarantuje zmaganie się z esencją natury pierwotnych psowatych, jak w przypadku żadnej innej rasy północnej.

Jednak właśnie to bywa niezwykle pociągające dla ludzi ceniących piękno pierwotnej natury i respektujących jej dzikość u tych psów. Zapewniając im odpowiednie rozładowanie energii poprzez zaoferowanie ciężkiej pracy pociągowej, rozumiejąc ich psychikę, zdobywają w Psach Grenlandzkich najwspanialszych towarzyszy, o jakich maszer może marzyć.

Manu · Gość

Jeśli się cytuje cudzy tekst, to zasady netykiety wymagają zapytania autora o zgodę oraz umieszczenia informacji o autorze i podania źródła.

Tymczasem mnie się nikt nie pytał o zgodę, a i informacji żadnych nie widzę Evil or Very Mad

Oczekuję, że w powyższym poście zostanie umieszczone poniższe:

Autor tekstu i zdjęć: Manu - [link widoczny dla zalogowanych]
Źródło: [link widoczny dla zalogowanych]